Kies uw kerk

Preek van de week

2017-06-25. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg

Preek 12de zondag van het jaar, A

 

Eerste lezing: Jeremia 20, 10-13

Evangelie: Matteüs 10, 26-33

Een geliefde uitspraak van het Nederlandse volk. Met zo’n uitspraak krijg je iedereen monddood en zorg je er voor dat geen mens zich meer als een individu kan ontplooien.  Doe maar gewoon…

Maar wat is gewoon? Dat wat de maatschappij als gewoon verklaart? Dat wat de commercie aan prijst als wat je moet kopen? Wat de politiek bij de waan van de dag weer eens besluit?

Gewoon is in ieder geval: staan waar je voor moet staan. Je verantwoordelijkheid op je nemen, je hart volgen, in staan voor je naaste.

Er is geen profeet in het Oude Testament die ooit zo vervolgd werd als Jeremia. God had hem opgedragen zijn tijdgenoten hun toekomst voor te houden: de foltering van de ballingschap. Niemand heeft willen luisteren en uiteindelijk werd het volk afgevoerd naar een ver en vreemd land. Maar voor het zo ver was, heeft het volk zijn eigen profeet het leven zuur en ondragelijk gemaakt. Ontmoedigd en bespot heeft Jeremia zich vastgehouden aan de gedachte dat God met hem is. En dat de ‘God die met mij is’, bij hem alle vrees uiteindelijk heeft laten verdwijnen. Hij stond waar hij voor moest staan. Gewoon; voor sommigen al gek genoeg.

Mattheus 10, 26-33

Mattheus 10, 26-33

Wanneer Jezus zijn vrienden uitzendt, weet Hij maar al te goed dat ze bang zijn. Ze staan tegenover een onmogelijke taak. Ze weten dat ze net als hun Meester, op harde, misschien zelfs levensgevaarlijke weerstand zullen stoten. Jezus vangt die vrees op door te zeggen dat ze wel en niet bang hoeven te zijn.

Uitervaring weten we allemaal dat we zeker op de dag vandaag de kans lopen belachelijk gemaakt te worden als we uitdrukkelijk voor ons geloof uitkomen. Maar uit vrees daarvoor ons geloof weg te stoppen, is misplaatst. We laten ons dan door misplaatste vrees leiden.
We weten allemaal dat angst en bezorgdheid geen goede graadmeters zijn en zeker geen motief zijn, om in God te geloven of juist niet. Geloven doe je niet uit angst, maar uit vertrouwen. Zo is het toch ook met de liefde!

Waar het op aankomt en wat de pogingen van Jeremia, van Jezus en zijn leerlingen en van ons toch de moeite waard maken, is dat we onszelf zijn, wat anderen daar ook van vinden.  Daarnaast, dat we leren naar onze naaste te kijken en te luisteren zoals God kijkt en luistert.  Daar komt het op aan. Als we daardoor niet gewoon zijn voor anderen, dan mogen we gek doen.

 

Amen

Afbeelding: Twelve apostles.

       Door: de Natuur

Datum: in 10 tot 20 miljoen jaar

Te bewonderen in: tussen de steden Port Campbell en Princeton, Australië

De Twaalf Apostelen - is een reeks kalkzandsteenrotsen uit het Mioceen in de Indische Oceaan. Ze liggen tussen de steden Port Campbell en Princeton, in Victoria, 270 km ten zuidwesten van Melbourne.

Eerst werd de plaats "zeug en biggen" genoemd. Toen werd de naam in de jaren 1950 veranderd in "Twaalf Apostelen". Het was gedaan om meer toeristen aan te trekken en nu is het een populair bezienswaardigheid, dat jaarlijks door ongeveer twee miljoen toeristen wordt bezocht. U kunt verschillende rondleidingen bestellen, zelfs een helikopterrit.

Het is opmerkelijk dat de stenen groep slechts 9 rotsen had; Nu zijn er maar 8 van hen en slechts zeven apostelen kunnen gezien worden vanuit de uitkijkplatforms. Op 3 juli 2005 stortte een van de rotsen in, niet in staat om de impact van erosie te weerstaan.

Geologen beweren dat de leeftijd van deze rotsformaties varieert van 10 tot 20 miljoen jaar. De hoogte van sommige van hen bereikt 45 meter. Dit natuurmonument werd gecreëerd door de erosie. De zware weersomstandigheden van de Zuidelijke Oceaan vervagen de zachte kalksteen geleidelijk en vormen grotten in de kliffen. Dan veranderden ze in bogen en vallen in de tijd.

De rotsen zijn vatbaar voor erosie van de stormachtige golven; De erosiesnelheid onderaan de kalksteenkolommen is ongeveer 2 cm per jaar. In de toekomst kan dat leiden tot een toename van het aantal "apostelen".

Jeremia 20, 10-13

        U was te sterk voor mij
Ik hoor veel mensen fluisteren: ‘Daar heb je “Ontzetting-overal”?. Geef hem aan. Ja, we geven hem aan.’ Al mijn vrienden willen niets liever dan mijn ondergang. Ze zeggen: ‘Misschien laat hij zich misleiden, dan overmeesteren we hem en kunnen we ons op hem wreken.’ De Heer is bij mij als een machtig strijder. Mijn achtervolgers vallen neer, ze zullen niet overwinnen. Ze worden diep beschaamd, nooit bereiken ze iets. Hun schande duurt eeuwig, ze wordt nooit vergeten! Heer van de hemelse machten, die alles rechtvaardig onderzoekt, die hart en nieren doorgrondt, laat mij zien hoe U wraak neemt. Ik heb immers mijn zaak in uw handen gelegd. Zing een lied, een loflied voor de Heer, want Hij heeft het leven van de arme uit de macht van de boosdoeners gered.

Evangelie: Matteüs 10, 26-33

        Zending van de twaalf
Word niet bang voor hen. Want niets is verhuld dat niet onthuld zal worden, en niets is verborgen dat niet bekend zal worden. Wat Ik jullie zeg in het donker, zeg dat in het licht. Wat jullie in het oor gefluisterd krijgen, verkondig dat vanaf de daken. Wees niet bang voor hen die het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden. Wees eerder bang voor hem die en ziel en lichaam kan ombrengen in de hel. Twee mussen kosten toch maar een stuiver? En daarvan zal er niet één op de grond vallen buiten jullie Vader om. Bij jullie zijn zelfs alle haren op je hoofd geteld. Wees dus niet bang. Jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen. Als iemand partij kiest voor Mij bij de mensen, zal ook Ik partij kiezen voor hem bij mijn Vader in de hemel. Wie Mij verloochent tegenover de mensen, die zal Ik ook verloochenen tegenover mijn Vader in de hemel.

Archief preken