Kies uw kerk

Preek van de week

2017-06-11. Steeds opnieuw

Preek zondag H. Drie-eenheid, A

 

Eerste lezing: Exodus 34, 4b-6. 8-9

Evangelie: Johannes 3, 16-18

In de eerste lezing van vandaag hoorden we hoe Mozes met twee stenen platen de berg op gaat om God te ontmoeten. Het is niet de eerste keer dat Mozes dit doet. De vorige keer was hij ook al naar boven gegaan. Met de stenen platen en de tien woorden voor het volk is hij teruggekomen. Maar het volk had beneden haar eigen god gemaakt, het gouden kalf. Met ziedende woede om wat hij zag, heeft Mozes toen de woorden van God gebroken. Nu moet Mozes weer de hoge berg op, met opnieuw twee stenen platen.
Wat leren we van Mozes? Dat het niet helpt om in woede van alles kapot te gooien of te slaan. Je zult het eindelijk toch weer moeten herstellen, dus is alle moeite voor niets geweest!

God wilde een nieuw begin maken, wilde opnieuw zijn woorden aan de mensen geven. Deze gebeurtenis wordt niet voor niets vroeg in de ochtend gesitueerd. Was Mozes eerst in de avond naar beneden gegaan en had daar zijn platen stuk geslagen. Nu is het ochtend, een nieuwe dag, een nieuw begin, alles van gisteren lijkt vergeten!
God gaat aan Mozes voorbij en onthult zijn naam: Ik ben God, barmhartig en genadig, lankmoedig en trouw. Tweemaal riep God zijn naam: Heer was ik, Heer zal ik zijn. Bij mij is vergeving.
Het is duidelijk, het kwaad wordt gezien, maar ook vergeven, maar niet zo maar!

In het evangelie hoorden we hoe Jezus in gesprek is met de Schriftgeleerde Nikodemus. Wat we vandaag niet hebben gelezen, maar wat we wel weten is, dat het donker is als zij elkaar ontmoeten. Nikodemus was in de donkerte van de nacht naar Jezus gekomen om naar Hem te luisteren, om met Hem in gesprek te gaan. Jezus vertelt hem over vergeving, over geloof. Over hoe geloof en vergeving bij elkaar horen. Want alleen als geloof en vergeving bij elkaar zijn, kan er pas redding ontstaan. Nikodemus heeft het er moeilijk mee, het is zo anders als hij altijd gehoord en geleerd had.

Het was een lange nacht geworden en terwijl Nikodemus naar huis gaat wordt het ochtend. Een nieuwe dag breekt aan. Alsof alles wat gisteren gebeurd is niet meer bestaat, vergeven is.
Zo wordt het steeds weer opnieuw dag, een dag dat God zag dat het goed was, een dag van vergeving, voor jou en voor mij, steeds weer opnieuw.

Johannes 3, 16-18

Johannes 3, 16-18

        Amen

Afbeelding: Christus en Nikodemus

        Van de Rotterdamse schilder Crijn Hendricksz Volmarijn (1604-1645)

Olie op paneel, 92,5 x 125cm.

Onderdeel van een particuliere collectie.


Volgens de Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie was hij een volgeling van Caravaggio.

Exodus 34, 4b-6. 8-9

        De nieuwe stenen platen
In die dagen besteeg Mozes 's morgens vroeg de Sinaï, zoals de Heer hem bevolen had. De twee stenen tafelen nam Hij mee. Toen daalde de Heer neer in de wolk, terwijl Mozes daar op Hem wachtte en de Heer aanriep bij zijn Naam. De Heer ging voor hem langs en riep uit: ‘De Heer! De Heer! Een God die liefdevol is en genadig, geduldig en trouw.
Onmiddellijk viel Mozes op zijn knieën en boog zich neer. ‘Als u mij goedgezind bent, Heer,’ zei hij, ‘trekt u dan met ons mee, ook al is dit volk onhandelbaar. Schenk ons vergeving voor onze schuld en zonde en maak ons tot uw eigen bezit.’

Evangelie: Johannes 3, 16-18

        Jezus en Nikodemus
In die tijd zei Jezus tot Nikodemus: Zoveel immers heeft God van de wereld gehouden, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft geschonken, zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven bezit. Want God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te veroordelen, maar om door Hem de wereld te redden. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; maar wie niet gelooft is al veroordeeld, omdat Hij niet geloofd heeft in de naam van de eniggeboren Zoon van God.

Archief preken