Preek 14de zondag van het jaar, A
Eerste lezing: Zacharias 9, 9-10
Evangelie: Matteüs 11, 25-30
Jezus legt ons een juk op, een last. Hij zegt dat zijn juk vriendelijk is en zijn last licht. We kunnen zijn juk, zijn last vergelijken met andere.
Ziekte is zo’n juk, zo’n last. Ze komt ergens en nergens vandaan. Ze zit in je lichaam en je ervaart, vooral als ze chronisch is, dat je steeds afhankelijker wordt. Je let op elk pijntje.
Maar gezondheid of liever, het streven naar gezondheid, kan eveneens een last zijn. Om maar gezond te blijven elke morgen vroeg op en enige kilometers hard lopen. Extra versterkende pillen nemen, je eten beperken, niet roken, niet drinken.
Van buiten worden ons lasten, een juk opgelegd. De politiek, de staat, de Kerk, de coronacrises. Diverse veranderingen in de samenleving, bewustwording van groepen en mensen. Ze kunnen voelen als een last. Dan heb je er slapeloze nachten van.
Ook ons persoonlijk en collectief verleden en geheugen kunnen als een juk op ons drukken. Bewegingen als: ‘Me too’, ‘Black Lives Matter’, over de slavernij, roepen om gehoord te worden. Ze eisen erkenning van het juk dat hen in het verleden en ook nu nog steeds wordt opgelegd. Mensen roepen om bevrijding.
Ondanks het verwijt van Jezus aan de Farizeeën dat zij zware lasten van verplichtingen op de schouders van mensen leggen, heeft ook onze Kerk in het verleden, maar ook nu dit te vaak gedaan. Mensen voelden en voelen zich onder druk gezet om onterechte keuzes te moeten maken. Je kunt niet kiezen wie je liefhebt, je kunt niet kiezen tussen wie wel en wie niet. Ook nu moet de Kerk voor deze valkuilen blijven waken
Mattheus 11, 25-30
Vrij zijn van elk juk wil ook de profeet Zacharia. Alles wat te maken heeft met onderdrukking en last wordt door hem aangeklaagd. Strijdpaarden zijn taboe, kruisbogen worden gebroken en strijdwagens zijn verboden.
Jezus roept ons op naar hem te komen en zijn juk op ons te nemen. Dan krijgen we rust, de rust die samenhangt met de sabbat, een rust die betekent dat je vrij bent. Vrij van lasten, ziekte, gezondheid, politieke en kerkelijke dwang. Alles wordt relatief en is betrekkelijk door de last die Jezus aanbiedt en het juk dat Hij ons vraagt op ons te nemen.
Om te besluiten. Een juk is een houten stang op de schouders, waardoor je twee dingen kunt dragen. Wat we zeggen met het juk van Jezus is, dat zijn last twee kanten heeft: de liefde voor de medemens en het vertrouwen in God dat je geliefd bent.
Het gaat hier om de rust van iemand die weet wat wezenlijk is in het leven, wat werkelijk belangrijk is, wat mensen gelukkig maakt. Dat is opkomen voor je naaste als diens vrijheid in het geding is. Dat is erkennen dat je verleden en dat van je voorouders niet zo brandschoon zijn als je zou wensen. Midden daarin mogen wij die mens zijn, die zachtmoedig is en zonderpretenties. Van harte wens ik u en mijzelf dat juk en die rust toe.
Amen
De komst van de Messia
Jubel, dochter van Sion, juich, dochter van Jeruzalem! Zie, uw koning komt naar u toe, hij is rechtvaardig en zegevierend; hij is nederig, hij rijdt op een ezel, op een veulen, het jong van een ezelin. Ik vaag de strijdwagens weg uit Efraïm, de paarden uit Jeruzalem; de strijdboog wordt gebroken. Dan kondigt hij vrede aan onder de volkeren, en gaat zijn heerschappij van zee tot zee en van de Rivier tot de grenzen van de aarde.
Dankgebed van Jezus
In die tijd nam Jezus het woord: ‘Ik dank U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U dit verborgen hebt voor wijzen en verstandigen en het onthuld hebt aan eenvoudigen. Ja, Vader, zo hebt U het goedgevonden. Alles is Mij door mijn Vader in handen gegeven. Niemand kent de Zoon behalve de Vader, en niemand kent de Vader behalve de Zoon, en ieder aan wie de Zoon Hem heeft willen onthullen. Kom allen naar Mij toe die afgemat en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem mijn juk op en kom bij Mij in de leer, omdat Ik zachtmoedig ben en eenvoudig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel. Want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
Goede Doelen Week / Vastenactie
De Digidulfke uitgave april 2024 is uit
Kerstboodschap 2023 Mgr. Gerard de Korte
Kerstverhaal: Teken aan de hemel
Benoeming nieuwe pastoor-deken Felie Spooren
Facebook
Twitter