Preek van de week

Preek 24^ste zondag van het jaar, A

          Eerste lezing: Jezus Sirach 27, 30 - 28, 7
          Evangelie: Matteüs 18, 21-35

Beste medegelovigen, bent u ook wel eens boos. Boos op de wereld, op de onrechtvaardigheid in onze samenleving, boos op de politiek die vooral zo lijkt het met zichzelf bezig zijn. Boos omdat er voor onze kinderen geen huis beschikbaar is. Boos omdat de inflatie toeneemt en onze koopkracht afneemt. Boos omdat de zorgkosten weer omhoog gaan.

We zijn met zijn alle best vaak boos en het gekke is dat de mensen met we eigenlijk het meeste ophebben, dat die het moeten besnieten. Ze krijgen ongewild de volle laag. Want we moeten toch tegen iemand onze boosheid kwijt. Maar het kan ook nog erger. Boosheid in onze maatschappij kan lijden tot geweld en een geweldspiraal die op zin beurt weer ander geweld oproept.

Ook Jezus bleef opkomen en zich verzetten tegen het onrecht dat armen en behoeftigen werd toegedaan. Maar toch spreekt Hij over 70*7 keer vergeven om vooruit te gaan in het leven. Om boosheid en woede voorbij te laten gaan om oprecht te worden met iemand die verdrietig is, om de ziekte die moet dragen, te kunnen dragen. Toekomen aan wat je werkelijk voelt, dat kan beter als je anderen ook kunt vergeven.

Vergeven is niet altijd gemakkelijk, soms zelfs heel pijnlijk en tegelijktijdig geeft het ons allemaal ruimte. Ruimte voor mensen om ook weer dichter bij jou te komen, want het is veel makkelijker om dichter bij mensen te komen die aardig en vriendelijk zijn, dan dichtbij te komen bij een boos mens. Vaak wordt dat ervaren als een muur die erom heen staat. Ruimte voor de ander, daarmee ruimte voor God. Door woede op de wereld en alles om je heen is er geen ruimte om naast iemand te gaan staan. Er is dus ook geen ruimte om naast God te staan.

Met elkaar vinden we immers dat in de ander God zichtbaar is. Als wij op onze beurt proberen een beeld van God te zijn, dan zijn we ook voor elkaar als God. Voorbij de boosheid elkaar vergevend en ruimtemaker voor elkaar. Dat is precies waarmee we eigenlijk vandaag een start maken in het pastorale jaar. Met elkaar, naast elkaar, samen optrekken op die weg die Jezus ons voorhield.

Een oude wijsheid en uit onze eigen traditie, mag meteen ook psychologie van de bovenste plan heten, is het volgende spreekwoord: “Kwaad worden is menselijk, kwaad blijven is duivels” en daar zit best veel waarheid in. Eraan voorbij gaan schept ruimte voor God en voor mens. Laten we daarmee vandaag een nieuwe start maken.

          Amen

Jezus Sirach 27, 30 - 28, 7

Vergiffenis
Ook wrok en gramschap zijn iets afschuwelijks: alleen een zondaar blijft ermee lopen. Wie wraak neemt, zal de wraak van de Heer voelen: Hij zag zijn zonden nooit uit het oog verliezen. Vergeef uw naaste zijn onrecht: dan worden, wanneer gij erom bidt, uw eigen zonden kwijtgescholden. Kan een mens, die tegenover een medemens in zijn gramschap volhardt, bij de Heer zijn heil komen zoeken? Kan hij, die onverbiddelijk is voor zijn evenmens, om vergeving bidden voor zijn eigen zonden? Als iemand, die zelf maar een mens is, in zijn wrok volhardt, wie zal dan verzoening bewerken voor zijn zonden? Denk aan het einde en houd op met haten; denk aan de ondergang en de dood en houd u aan de geboden. Denk aan de geboden en wrok niet tegen uw naaste; denk aan het verbond met de Allerhoogste en zie door de vingers wat maar onwetendheid is.

Evangelie: Matteüs 18, 21-35

Gebed en vergevingsgezindheid
Toen kwam Petrus naar Jezis toe en sprak: “Heer, als mijn broeder tegen mij misdoet, hoe dikwijls moet ik hem dan vergeven? Tot zevenmaal toe?”? Jezus antwoordde hem: “Neen, zeg Ik u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventigmaal zevenmaal. Daarom gelijkt het Rijk der hemelen op een koning die rekening en verantwoording wilde vragen aan zijn dienaren. Toen hij hiermee begon, bracht men iemand bij hem die tienduizend talenten schuldig was. Daar hij niets had om te betalen gaf de heer het bevel hem te verkopen met vrouw en kinderen en al wat hij bezat om zo de schuld te vereffenen. De dienaar wierp zich voor hem neer en smeekte: Heer, heb geduld met mij en ik zal u alles betalen. De heer kreeg medelijden met die dienaar, liet hem gaan en schold hem de geleende som kwijt. Maar toen die dienaar buiten kwam, trof hij daar een andere dienaar die hem honderd denariën schuldig was; hij greep hem bij de keel en zei: Betaal wat je schuldig bent. De andere dienaar wierp zich voor hem neer en smeekte: Heb geduld met mij en ik zal u betalen. Maar hij weigerde en liet hem zelfs in de gevangenis zetten, totdat hij zijn schuld zou hebben betaald. Toen nu de overige dienaren zagen wat er gebeurd was, waren zij diep verontwaardigd en gingen hun heer alles vertellen. Daarop liet de heer hem roepen en sprak: Jij lelijke knecht, heel die schuld heb ik je kwijtgescholden, omdat je mij erom gesmeekt hebt. Had jij dan ook geen medelijden moeten hebben met je mededienaar, zoals ik met jou medelijden heb gehad? En in woede boosheid ontstoken leverde zijn heer hem over aan de beulen, totdat hij zijn hele schuld betaald zou hebben. Zo zal ook mijn hemelse Vader met ieder van u handelen, die niet zijn broeder van harte vergiffenis schenkt.”?