Kies uw kerk

Preek van de week

2018-08-12. Leven doorgeven

Lucas 01, 39-56

Lucas 01, 39-56

Preek 19de zondag van het jaar, B

Eerste lezing: boek Openbaringen 11, 19a; 12, 1-6a, 10b

Evangelie: Lucas. 1, 39-56

Als je een krant leest of naar het nieuws kijkt, kom je altijd berichten tegen over mensen die op ellendige wijze omkomen. Door geweld waar geen mensenhanden aan te pas hoeven te komen, natuurgeweld! Maar er vallen ook vele doden door mensenhanden, door oorlog, terreur, door ondeugdelijke constructies en winstbejag, door huiselijk geweld en mishandeling. We schudden onze hoofden, we vinden het vaak onvoorstelbaar, maar ook hier staan we machteloos en we gaan over tot de orde van de dag.

Het lijkt tegenstrijdig. We zijn verwikkeld in een kosmische strijd tussen goed en kwaad, tussen minachting en hoogachting van ons leven. En de botsende krachten die we om ons heen waarnemen, komen we ook in onszelf tegen. Zelfs iemand van wie je veel houdt, wil je soms ‘achter het behang plakken’, ‘in zijn sop gaar laten koken’ of ‘een kopje kleiner maken’.

Het feest dat wij vandaag vieren, kan ons helpen in het goede spoor te blijven. De naam Maria betekent geliefde. En Maria is meer dan alleen Maria, zij is het beeld van het volk van God. Gods geliefde volk. Dat wij vandaag vieren dat God haar ten hemel heeft opgenomen, houdt drie dingen in:

  • Wat God voor Maria in petto heeft, heeft hij in petto voor ons allen, want Maria is de eerste van alle gelovigen. Het leven bij God is het perspectief voor ieder van ons, voor ieder van Gods geliefde volk - ook die mensen van wie ik niet veel moet hebben en met wie ik niet door één deur kan. God die uitnodigt, ook u en ik…
  • God heeft ons graag bij zich, hij houdt van ons zoals wij zijn, geen donker en geen dood kunnen de liefde van God verduisteren. Veel Bijbelverhalen lichten dit toe: de scheppende God die in de tuin van Eden komt zoeken naar de schuldbewuste mens, de goede Herder die het verloren schaap opzoekt en verzorgt, de barmhartige Vader die als de oude Tobit elke dag gaat kijken of zijn afgereisde zoon alweer thuiskomt. God die ook omziet naar U en mij…
  • God heeft voor ieder een hemels leven bij Hem in petto, Hij houdt van ons en laat ons niet over aan de macht van de dood. En omdat Hij van ons houdt, behoedt hij ons mens-zijn en blijven wij ook lichamelijk herkenbaar. Dat vieren wij op het feest van vandaag, en dat kan te midden van het lijden en strijden waarin wij onze weg moeten zoeken, ons hart verlichten, ook u en ik…


We blijven de krant lezen en naar het nieuws kijken, maar we kunnen nu al ándere mensen worden als we de grote daden van God aan zijn geliefde volk overwegen en vieren. Mensen die kiezen voor het leven, mensen van het daglicht in het voetspoor van onze Heer en zijn moeder, mensen die hun handen niet in onschuld wassen maar open houden om het leven van God te ontvangen en door te geven.

 

Amen

Afbeelding: Tenhemelopneming van de Goddelijke en Heilige Maagd Maria

        Door: Peter Paul Rubens (1577 - 1640)

Techniek: olieschets

Datum: 1611

Een ontwerp voor een altaarstuk.


De Heilige Maagd Maria wordt verondersteld in de hemel na haar hemelvaart te zijn omringd door de apostelen en heilige vrouwen. Koren van engelen begeleiden haar zoals zij als haar Zoon Jezus Christus in de hemel wordt aangenomen.

boek Openbaringen 11, 19a; 12, 1-6a, 10b

        De zevende trompet
Toen ging de tempel van God in de hemel open, en de ark van zijn verbond werd zichtbaar in zijn tempel.

De vrouw en de draak
Een groot teken verscheen aan de hemel: een vrouw, omkleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. Zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en barensnood. Toen verscheen aan de hemel een ander teken: een grote, vuurrode draak. Hij had zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen zeven diademen. Zijn staart vaagde een derde deel van de sterren aan de hemel weg en wierp ze op de aarde. De draak stond vóór de vrouw die zou baren, om haar kind te verslinden zodra zij het gebaard had. Zij baarde een kind, een zoon, die alle volken zal weiden met een ijzeren staf. Haar kind werd ijlings weggevoerd naar God en zijn troon. De vrouw vluchtte naar de woestijn, waar God voor haar een plaats had bereid.
En ik hoorde een stem in de hemel luid roepen: ‘Nu zijn de redding en de macht en het koningschap van onze God gekomen en de heerschappij van zijn Messias”?.

Evangelie: Lucas. 1, 39-56

        Maria bij Elisabet; Maria’s loflied
Na enkele dagen vertrok Maria met spoed naar het bergland, naar een stad van Juda. Zij ging het huis van Zacharias binnen, en begroette Elisabet. Meteen toen Elisabet de begroeting van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot. Elisabet werd vervuld met heilige Geest. Ze riep met luide stem: ‘Gezegend ben jij onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot. Waar heb ik het aan te danken dat de moeder van mijn Heer bij mij komt? Op het moment dat je groet mij in de oren klonk, sprong het kind van blijdschap op in mijn schoot. Gelukkige vrouw, zij die gelooft! Wat haar namens de Heer is gezegd, zal in vervulling gaan.’ Daarop zei Maria:


Met heel mijn hart roem ik de Heer,
Met al mijn adem juich ik om God, mijn redder;
want Hij heeft omgezien naar zijn dienares in haar geringheid. Voortaan prijzen alle generaties mij gelukkig,
want grote dingen heeft de Machtige met mij gedaan. Heilig is zijn naam,
barmhartig is Hij, iedere generatie weer, voor wie Hem eerbiedigen.
Hij heeft de kracht van zijn arm getoond, wie zich verheven waanden, heeft Hij uiteengeslagen.
Machthebbers heeft Hij van hun troon gehaald, geringen gaf Hij een hoge plaats.
Hongerigen overlaadde Hij met het beste, rijken heeft Hij met lege handen weggestuurd.
Hij heeft het opgenomen voor Israël, zijn knecht, indachtig de barmhartigheid die Hij,
zoals aan onze vaderen toegezegd, bewijzen wil aan Abraham en zijn nageslacht, voor eeuwig.’


Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar; toen keerde ze naar huis terug.

Archief preken